De voormalige Stad Borgloon had in het verleden wat landbouwgronden in eigendom, die voorafgaand aan de fusie integraal werden verkocht.
De voormalige Stad Tongeren had via haar ingekanteld OCMW in 2014 maar liefst 500 hectare landbouwgrond in eigendom, opgebouwd in de afgelopen 100 jaar, veelal via erfenissen van particulieren. Vanaf de legislatuur worden deze gronden massaal verkocht, meestal aan de landbouwers die de grond pachten van de Stad. In 2014-2018 was de vaste prijs voor alle gronden amper 2,5 euro/m².
Na diverse tussenkomsten van N-VA op de gemeenteraad werd de prijs bijgesteld naar 5 euro/m², zijnde nog steeds onder de marktprijs. De eigendommen van de Stad liggen verspreid over Limburg, zoals uiteraard in Tongeren en Borgloon, maar ook in Heers, Kortessem, Alken, Dilsen, Bilzen, enz. Hoewel elke regio verschillend is in prijs en kwaliteit van de grond, blijft de Stad overal 5 euro/m² hanteren. Inflatie is voor de Stad en de door het bestuur aangestelde landmeter/deskundige blijkbaar onbestaande. Intussen zijn reeds 250 hectaren landbouwgrond verkocht en passeren er elke maand op de gemeenteraad gemiddeld 5 gronden die te koop worden aangeboden aan de pachter (veelal op hun vraag). Net als de regering Verhofstadt I (1993-2001) op federaal niveau verkoopt men patrimonium om de schatkist van de Stad te vullen om alzo te pochen met cijfers, die zelfs niet uitmunten, maar “voldoende” zijn. Zulk een verkoop doe je maar 1 keer. En dat doet een goede huisvader zeker niet in een periode dat de inflatie naar aanleiding van de Covid-energiecrisis op haar hoogste peil in haar geschiedenis stond (9,6% in 2022)! De generaties na ons zullen geen vastgoedreserves meer terugvinden in de “schatkist” van de Stad. N-VA zal zich blijven verzetten tegen de uitverkoop van dit patrimonium. In deze onzekere tijden kan er beter bespaard worden in het kader van goed bestuur i.p.v. alle reserves in uitverkoop te plaatsen.
